Haci Bektas'a yolum duser bazen... Farklidir oralar biraz. Bazi sairlerin ve yeteneklerin "Tikandi Baba" musluklari da orada akar, tam testinin icine dogru. Tasmaz, oldugu yerde kalir... Eskidir oralar ama gunumuzde cagdas-modern diye tanimladigimiz ve hala yapamadigimiz ideler yasar orada! Farklidir, her yerde olmadigi gibi...
Otobusten iner inmez o mutevazi belediye binasi gozume carpar. Hemen uzerinde Haci Bektas Veli'nin dev bir afisi vardir ve altinda ulvi bir soz yazar "Incinsen de incitme..." Enteresandir ki oraya gittigim zamanlar hep incinmis oldugum anlara denk gelir. O yaziyi gorurum ve dusunurum, "Ben de incittim mi acaba?" Peki incitmemek mumkun mu? O an etrafimdaki insanlar toparlanir, herkes can-mal ve cay&muhabbet derdindedir. Ben ise bir dakika boyunca hic birseyi umursamadan o yaziya bakip ozur dilerim cok derinlerden bir yerden. Kim olursa olsun, ne olursa olsun, ne zaman olursa olsun... Yine de ozur dilerim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder