Hamdi Amca

Hamdi Amcayi anlatirlardi,

Bursa yoresinde yasayan, 95 yaslarinda, cok hafif gobekli, ak biyikli, orta boylarda ve kisa sacli bir amcadir kendisi... Cildinde hafif burusuluklari ve catlaklari da var ama yasini asla gostermez derler onun icin. 95 yildir hic degismeyen gulusu ise onun en buyuk karakteri. Bir an olsun o gulusunden hic bir erke kaybetmemis. Yalniz yasar kendisi, kimseye muhtac olmadan. "Hamdi amca senin boyle genc kalmani neye borcluyuz?" diye sorarlar. "Kotu olan ve moralimi bozan bir sey oldumu zihinen ve/ya bedenen hemen oradan uzaklasirim. Bilirim beni yok edip gucsuz kilacaklar. Zayif dusecegim gunun birinde, kirilacagim. Sadece etme-bulma dunyasi degil ki bu evladim! Ben dogarken istedigimin ne oldugunu dusunurken onlar istediklerini bana yaptirirlar. Ben gulmeyi ogrendim daha ilk adimimi attiktan hemen sonra; dustugumde... Dimdik kalkip guldum katilarak! Basarisiz olmak yas malzemesi degil ki evlat. Gulmeni istemeyecekler bazen. Mutsuz insanlar ordusuna katilmani isteyecekler. Problem sunacaklar sana cozumden cok. Gulup gecemeyeceksin oyle kolay~kolay. Gulen insani pek sevmez onlar, batar munasip olmayan yerlerine. Bir de sahte gulenler vardir evladim. En cok ondan korkarim ben. Dost ~ dusman dinlemez onlar...''

Yuzunden gulumsemen hic eksik olmasin Hamdi Amca...

100

Sualleri kendinde sakli,
Dort bir yani deniz olan bir ada.

Buyuk dedelerimizin yerlerinde
Krom kapli turkuler calardi vuran dalgalar esliginde.

Sayilamazdi,
Doldurulamazdi,
Dokunamazdi,
Goremezdi...

Sadece yureginde tutardi onu...