Paradoks bu kadar guzel anlatilabilirdi;
Seni sevdiğimi göreceksin sevmediğim zaman,
çünkü iki yüzüyle çıkar karşına hayat.
Bir sözcük sessizliğin kanadı olur bakarsın
ateş de pay alır kendine soğuktan.
Seni sevmeye başlamak için seviyorum seni,
sana olan sevgimi sonsuzlaştıracak
bir yolculuğa yeniden başlamak için:
bu yüzden şimdilik sevmiyorum seni.
Sanki ellerimdeymiş gibi mutluluğun
ve hüzün dolu belirsiz bir yarının anahtarları
hem seviyorum, hem de sevmiyorum seni.
Sevgimin iki canı var seni sevmeye.
Bu yüzden sevmezken seviyorum seni
ve bu yüzden severken seviyorum seni.
Pablo Neruda
Simdi notalara dokmeye basladim. Senin gibi olmayacak biliyorum ama Sili'nin Lauca'sinda buldugum seni ariyorum kalemimin ucunda. Duymani isterdim...
*Matilde'ye sone
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder