10 Aralık 2011 Cumartesi

ATM


Yolda yururken hesap-kitap yapiyordum. Yapmis oldugum ekonomik paketin ne denli basarili olduguna dair dusunceler icerisindeydim. Havada sagnak bir yagis vardi. Buranin deyimi yerindeyse kedi ve kopek yagiyordu. Bir yandan da Occupy Wall St., Occupy Boston vs. gibi Amerika Birlesik Devletleri’nde baslayip dunyaya yayilan ayaklanmalari dusunuyordum. Kimler yapar, nasil yapar? Bu bir devrimin baslangici olabilir mi? Artik insanlarin kac gobektir yapilan bu ailevi yonetim sistemlerine karsi ilk ve son defalik olan serzenisin tutusmasi mu bu? Parayi tutana parayi gondermemek… Parasini gondermemek ve carkin donusunu durdurmak. Bazilari icin kulaga hic hos gelmiyor. Internet uzerindeki bilgi akisina ve bunu filitrelemelerine ragmen insanlar bir seylerin duzgun gitmedigini dusunmeye basladi. Kim bahsediyor ki esit yasamaktan ya da kapitalist sistemi kominizme cevirmekten? Insanlar iyi yasamayi istiyorlar… Tabii ki isteyecekler! Ellerinden alinan maddi sebeplerden dogan mutluluklari kaybetmek kesinlikle onlarin sucu degil. Dogdularsa bunun icerisinde dogdular. Fidel Castro’dan Chavez’e, Kaddafi’den Che Guevara’ya kadar pek cok lider insanlarin dogduklari ulke ve konumlara gore kendi capinda bir sey yaratmaya calisti. Ne kadar basarili-basarisiz oldu orasi debaya acik ancak niyetlerinin gercekte ne oldugu olayin en onemli noktasi. Bunu da en iyi o yorenin insanlari bilir...

Butun bunlari dusunurken ATM’ye para yatirmak icin girdim. Arkadasimin gondermis oldugu bir miktar parayi kendi hesabima gecirmem gerekiyordu. Isimi halletim. Su an yazmasi bile gercekten cok zor ama onca gecen zaman suresince bankanin icinde duran evsizi o kapidan cikmak uzereyken bana seslendiginde fark ettim. Bana “Iyi geceler efendim!” dedi.  Arkami dondum, onu gordum ve tesekkur bile edemedim uzuntuden… Yagmur ise bardaktan bosalircasina yagiyordu. Hic yurumedigim kadar agir agir yurumeye baslamistim. Gozyaslarim yagmurla birlikte karisiyordu. Kendimi tutamadim… O kadar sinirliydim ki elimi yumru halinde sikmistim ve kaskati kesilmisti. Eve gelmistim sonunda. Derin bir of cekerek masaya oturdum ve kurulanmaya calistim. Dunyada boyle seyler hep oluyordu ve olacakti. Ben de ardi ardina bunlari goruyordum... O gece benim icin evsizin diledigi gibi iyi gecmemisti. Gun bitmisti, ben de bitmistim…


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder