Westland’in kosesindeki parkta duran dev koklu bir agac
oldum bugun;
Ne mevsimler gordum ben, zorlu hava sartlari... Sayisiz ve
farkli uyrukta insan ve hayvan tanidim cogunlugu hayatta bile olmayan. Ilk
buraya gelenleri gordum. Onumde savasanlari, birbirine kiyanlari. Gun geldi
beni de damgaladilar, bir ulkenin mali oldum. Zamaninda at arabalari ve
faytonlar gezerdi etrafimda. Yeni yeni binalar yaptilar eskilerini yikip. Ne
yanginlar ve kazalar gordum. Kiymetlilerini kaybedip bana sarilanlari… Envai cesit sesler duydum,
ambulansindan red sox maclarina kadar. Yanimdaki kardeslerimle birlikte
buyudum. Guney batiya dogru uzanan
dalimin altindaki o bankta ne evsizler gordum uyurken ve de goz yaslariyla
birbirlerini kaybetmekten korkan eski sevgililer. Her haftasonu etrafimda
dolanan sarhos gencleri gordum. Doguya dogru uzanan dalimda yetisen sanatcilari,
genius killerlari gordum, alt yapisi kurulan gelecek vaad eden tarikatcilari da.
Icimde huzur icinde yasayan yasam formlarini, spor yapanlari, para dilenenleri
gordum. Gunlerce esyalarini satmak icin sirtima dayananlari. Oksijen artik eski gunleri mumla aratir
oldu. Sehir agaci oldum ben. Anlat anlat bitmez…
Bundan asirlar sonra sizin goremeyeceginiz seyleri de
gorecek bu nacizane bedenim. Tabii gun gelirde bana ihtiyaclari oldugu icin
kiymazlarsa…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder