Mektubunu simdi bitirdim,
Sicacik ellerimle kapattim
Ta ki sen acana kadar.
Yazarken kelimelerime baktim,
Sen okurmuscasina okudum
Sonu gelene kadar.
Zihnimi ve ruhumu kagidin bir kosesine koydum
Onlara dokunup seni aldim,
Kalemim ile cumlelere donusunu seyredene kadar.
Bu hislerin kelimelere donusmesine sasirdim.
Her seferinde, icimdeki titresimleri kelimeler ile yansitmaya calistim.
Sana kebuter-i name-ber tarafindan ulastirilana kadar.
Ama yine olmadi...
Yine bir seyler eksik kaldi.
Ta ki ben sana ulasana kadar.
*Bunca zaman sonra niye hala onu "kesfetmeye" calisiyorum, bilemiyorum?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder