Kelimelerin kiyafetsiz kaldigi ve carpip dustugu bir duvara konusuyordum.
Sahte bir duvardi bu, insanlarin yoktan varettigi.
Bagirsam yersiz, fisildasam ince saz...
Zaman yok, sen yoksun, ben yokum, biz yokuz...
Hepiniz o duvara inaniyorsunuz!
Bana degil...
*Asla incitmek istememistim... Incitmekten korktum ama kendimi incittim sonunda. Iyilesmeye calisiyorum hala... Duvara cok sert carptim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder