Peki ya muzik yapamamak?

Muzigi sevmek zor benim icin. Meslek olarak goremedigimden olsa gerek. Zor geliyor bazen sevmesi, calmasi ve yaratmasi. Cocuk oyuncagi bir seyin yasiniza uymamasi gibi. Guzel muzik yapmak bu kadar zor mu? Ya da amaca gore muzik yapmak mi hayatimiz? Peki ya yaptigimiz her sey muzigin kendisiyse? Bazen dusunurum, boyle milyarlarca yil sonra muzik kavrami nasil olacak diye bos bos...

Bir muzik yapsam bu zamandan olmasa, ne uzun ~ ne kisa… Tarzi, ritmi, melodisi, armonisi… Hic biri olmasa… 4’33’’ gibi de olmasin… Ne akustik, ne analog, ne de dijital. “Utar” gibi olsa insanlarin hayatinda duyduklarinda tanimaya basladigi, benimsedigi. Ben anlatmaktan tukendigimde beni tinlatsa . O zaman iste “hic boyle dusunmemistim!” desek… Teknik zorlugu da icimizde sakli kalsa… Dinlemeye hazir olmadan duysak… Roman okur gibi hayatimizdan bir seyler aramadan yorumlasak…